Moedertaalonderrig in 'n demokratiese Suid-Afrika

Abstract

Die vraag of moedertaalonderrig in 'n demokratiese, veeltalige Suid-Afrika wenslik en haalbaar is, gaan een van die belangrikste taalondernysbeplanningskwessies van die toekoms wees. In hierdie artikel word aangevoer dat 'n indringende histories-strukturele analise van die taalonderwysbeleid van die Apartheid Suid-Afrika 'n voorvereiste vir 'n sinvolle gesprek oor hierdie kwessie is. Die vooroordeel teen moedertaalonderrig in ons konteks moet gesien word as 'n erflating van ons linguisistiese taalbeleid van die verlede. 'n Nuutgedefinieerde moedertaalonderrigbeleid waardeur taalongelykheid uitgeskakel kan word, is noodsaaklik. 'n Sentrale argument van die artikel is dat 'n verbintenis tot moedertaalonderrig 'n verbintenis tot basiese menslike taalregte en daarom tot ware demokrasie is. The question whether mother tongue education is desirable and feasible in a democratic, multi-lingual South Africa is one of the most important educational planning issues of the future. This article avers that an in-depth historical-structural analysis of the language teaching policy of Apartheid South Africa is a pre-requisite for a meaningful discussion on this issue. The prejudice against mother tongue education in our context should be seen as a legacy of the language policy of the past. A newly defined mother tongue education policy which eliminates language inequality is needed. A central argument of the article is that a commitment to mother tongue education is a commitment to basic human language rights and thus to true democracy.